Het afgelopen decennium is mijn straat verjongd. Er wonen nu meer kinderen in de lagere schoolleeftijd. Meestal zie ik ze alleen in het weekend buitenspelen. Doordeweeks, met beide ouders werkend, verblijven ze na schooltijd vaak bij de kinderopvang. En zien we ze bijna niet in de straat. In het weekeinde zijn er ook weer allerlei clubs. Dus we zien ze bijna nooit allemaal tegelijkertijd.
Spelen met rollend spul in rustige woonstraat
Afgelopen weken/maanden heb ik met stijgende verbazing naar mijn eigen straat gekeken. Direct bij het begin van de 'intelligente' lockdown nam het doorgaand verkeer af tot zo goed als nihil. Zo nu en dan enkele bestelwagens voor bezorgen. In de middag, na de thuisscholing, en zeker in het weekend is de straat plotseling vol met kinderen (3 tot 12/13j). Zoveel kinderen tegelijk zien we normalerwijs enkel met een buurtfeest of een speciale gebeurtenis. Maar nu zag ik ze met een groot aantal tegelijk op/in de straat. Verder heb ik nog nooit zoveel verschillende type rollend speel-materieel tegelijkertijd in mijn straat gezien. Er werd heel hard gefietst / gestept / ge-skateboard / ge-space-scooterd / gerollerskated….
.… en dus ook gevallen en gebotst. Allemaal goed voor de ontwikkeling van mobiel evenwicht. Het leren omgaan met losse steentjes, bobbels, stoepranden, losse bladeren, takjes, onverwachte bewegingen van anderen en hoe daarop te reageren zonder vallen wordt zo spelenderwijs opgedaan. Een goede reactie is vaak kwestie van millieseconden. Als je jong bent leer je dit stukken beter dan op latere leeftijd. Iets wat, naar mijn bescheiden mening, van invloed is op ongevallencijfers. Tegen de tijd dat deze kinderen naar het m.o. gaan en zelf aan het verkeer gaan deelnemen hebben ze de technische beheersing veel beter onder de knie en kunnen ze zich meer focussen op het andere verkeer en de regels.
Voetbal op rustige woonstraat
Ook elders in mijn stad zag ik kinderen gebruik maken van de plotseling stil gevallen straten en het bij tijden uitzonderlijk mooie weer voor de tijd van het jaar (maart en april). Er werd op veel plekken voetbal of ander balspel gespeeld. Links en rechts kon je kinderen in achtertuinen en op achterpaden horen spelen. Ook in de gemeenschappelijke tuinen tussen de flats en op de woonpaden daartussen zag je allerlei spel. Zoals bijgaand trampolinespringen.
Wat je eigenlijk ziet is dat de kinderen intrinsiek gemotiveerd zijn om het spel te spelen wat ze doen. Verder doet zich de gelegenheid voor op straat: het is rustig op straat. Opvallend is ook dat niemand komt vertellen dat spelen op straat niet mag. In de criminologie staat deze combinatie van factoren ook bekend als de 'Routine activity theory' (Cohen and Felson, 1979).
Tampolinespringen in gemeenschappelijke tuin
Het Mulier Instituut heeft onderzoek gedaan onder 750 ouders van 4-11 jarigen en hun gevraagd naar het beweeggedrag van hun kinderen onder invloed de 'intelligente' lockdown. Uit deze ouderrapportage komt naar voren dat het verschil beweeggedrag tussen de minst en meest bewegende kinderen tijdens de intelligente lockdown groter is geworden. MEER INFORMATIE HIER
.
Of ouders een betrouwbare bron zijn over het buitenspelen van hun kinderen weet ik eigenlijk niet. Mijn eigen ouders wisten volgens mij voor 90% niet wat wij deden (ZIE HIER). En ik hoor nu van mijn, inmiddels volwassen, kinderen zaken waar het maar goed van is dat ik het indertijd als ouder niet geweten heb.
SPEELRUIMTE
ir. Dirk Vermeulen
adviseur buitenspelen
speelruimte.nl
info@speelruimte.nl
033 465 32 70
dit artikel is eerder gepubliceerd in Speelruimte-nieuws 2-2
